بمب یک عاشقانه

بمب یک عاشقانه

در این روزهایی که کرونا خانه نشینمان کرده، و آموختن مجازی قسمتی از زندگیمان شده. به توصیّه دانش آموزانم، فیلم بمب یک عاشقانه را دیدم و  از  دیدن آن لذت بردم. اگر بخواهم مقایسه کنم با فیلم دیگری درباره جنگ، که درباره آن پیشتر نوشته‌ام.( تنگه ابو قریب) قاطعانه خواهم گفت این فیلم یک سر و گردن از آن بهتر است. هم داستان بهتری دارد و هم کشش عاطفی بیشتری ایجاد می‌کند. تنگه ابوقریب فقط بر رشادت دور می‌زد. هیچ معنی و مفهوم دوم یا سومی نداشت. هیچ تنگه ابوقریبی را در زندگی واقعی نشان نمی‌داد. فقط و فقط یک تنگه بود. ولی بمب یک عاشقانه، جنگ در بیرون بود، جنگ در داخل خانواده بود. هم شروع یک احساس عاشقانه بود و هم پایان احساس عاشقانه. هم احساس شکست بود و هم پیروزی. و مرگ و حقیقت تلخ و شیرین جنگ.

ضمن این که برای هم سن و سالان من احساس ( نوستالوژیک) داشت.  آن روزها را به یاد دارم. همان روزهایی که با آژیر قرمز پناهگاه پرگرد و خاک مدرسه، ماوایمان بود و قیل و قالها داشتیم. روزهای جنگ هوایی و موشکی را به یاد دارم. 

شما را به دیدن این فیلم دعوت می‌کنم.